roztworem doskonałym
Encyklopedia PWN
azeotropia
zjawisko związane z przebiegiem destylacji pewnych lotnych mieszanin ciekłych, skrajnie odbiegających od stanu doskonałego (Raoulta prawo);
[gr.],
fr. chemik i fizyk;
van’t Hoff 
, ur. 30 VIII 1852, Rotterdam, zm. 1 III 1911, Steglitz k. Berlina,
chemik holenderski.
[want họf]
Jacobus Hendricus , ur. 30 VIII 1852, Rotterdam, zm. 1 III 1911, Steglitz k. Berlina,
syntetyczne materiały polimerowe, których gł. składnikiem są polisiloksany, tj. związki wielkocząsteczkowe o szkielecie siloksanowym zbudowanym, podobnie jak w krzemianach nieorg. (krzemiany), na przemian z atomów tlenu i krzemu –O–Si–O–Si–O–;
van’t Hoffa równanie, prawo van’t Hoffa,
zależność między ciśnieniem osmotycznym Π rozcieńczonego roztworu, stężeniem c substancji rozpuszczonej i temperaturą bezwzględną T: Π = cRT (R — stała gazowa);
